’ಆಱಿಲ್’/ಆರಿಲ್ ಪದದ ಬೆನ್ನು ಹತ್ತಿ...

ನಾನು ಮೊದಲು ’ಅರಿಲ್’= ನಕ್ಶತ್ರ= star ಎಂಬ ಪದ ಆಂಡಯ್ಯನ ’ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವನ್’ನಲ್ಲಿ ಕೇಳಿದಾಗ ಇದು ಹಳೆಗನ್ನಡದ ಪದ ಹೇಗೆ ಬಿಡಿಸುವುದು ಅಂತ ತುಂಬ ಒದ್ದಾಡಿದೆ.

ಆದರೆ ನೆನ್ನೆ ’ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವನ್’ ನ್ನು ಮತ್ತೆ ಓದುತ್ತಿದಾಗ ಆಂಡಯ್ಯ ಅದನ್ನು ಬಳಸಿರುವ ಪದಕಂತೆ ಹೀಗಿತ್ತು - ’ತಳ್ತಾಱಿಲ್’ (ತಳ್ತು + ಆರಿಲ್= ಹೊಳೆಯುವ ನಕ್ಶತ್ರ) ಹಾಗಾಗಿ ಅದು ’ಅರಿಲ್’ ಅಲ್ಲ ’ಆರಿಲ್’(ತಳ್ತಾ ಅಂತ ’ಆ’ ಬಂದಿರುವುದರಿಂದ) ಎಂಬುದು ಮನದಟ್ಟಾಯಿತು ಯಾಕಂದ್ರೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿರುವುದು ಲೋಪ ಸಂದಿ.( ’ಉ’ಕಾರ ಲೋಪವಾಗಿ ’ಆ’ ಕಾರ ಬಂದಿದೆ)

ಆಱ್(ಆರ್)= ಇದಕ್ಕಿರುವ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ಗಮನಿಸಿ, Ka. āṟ (ārt-) to be or become strong, be powerful, able, or competent, be possible, can, may, be adequate, be able for, be able to endure; āṟu power, daring, self-will; ārpu might, force, daring, valour; āke power, valour; āpa being strong, being able, being possible

ಆರ್(power, capable)+ಇಲ್(place, ಜಾಗ) = ಆರಿಲ್ ....ಇದೇ ಇದಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾದ ಬಿಡಿಸಿಕೆ ಅಂತ ಅನ್ಕೊಂಡೆ. ಹಾಗಾಗಿ ಆರ್ ಗೆ ಇರುವ ಅರಿತಗಳೆಲ್ಲ ’power/energy/capable' ಹೀಗೆ...ಆಂಡಯ್ಯನು ಹುಟ್ಟಿಸಿರುವ ಈ ಪದ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿಯೂ ಸರಿ ಯಾಕಂದ್ರೆ ಬರೀ ಆರಿಲ್ ಗಳು ಬೆಳೆಕನ್ನು ತನ್ನಿಂತಾನೆ ಉಂಟುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬಲ್ಲವು. ಆದರೆ ಗ್ರಹಗಳಿಗೆ ಇದು ಆಗಲ್ಲ. ಹಾಗಾಗಿ ಆರಿಲ್ಗಳು ತಮ್ಮಿಂತಾನೆ ಮಿನುಗುತ್ತವೆ ಆದರೆ ಗ್ರಹಗಳು ತನ್ನಿಂತಾನೆ ಮಿನುಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆರಿಲ್ಗಳ ಬೆಳಕನ್ನು ಮಾತ್ರ ಮಾರ್ಪೊಳೆಪಿ( ಪ್ರತಿಫಲನ)ಸುತ್ತವೆ.


ಸಂಸ್ಕ್ರುತದ ’ನಕ್ಷತ್ರ’ ಕೂಡ ಹೆಚ್ಚು ಕಡಿಮೆ ಇದೇ ಅರಿತ ಇದೆ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. - ksatra (p. 077) [ ksha-trá ] n. sg. & pl. dominion, power; powers that be, ನ-ಕ್ಶತ್ರ ...Stars are celestial bodies whose power doesnt get exhausted ಅಂತ ಅನ್ಸುತ್ತೆ. ಸಂಸ್ಕ್ರುತದ ಬಿಡಿಸುವಿಕೆಗೆ ಸರಿಯೋ ತಪ್ಪೊ ನನಗೆ ಅಶ್ಟು ಸರಿಯಾಗಿ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.

ಇಶ್ಟೆಲ್ಲಾ ಬರೆದುದರ ತಿರುಳೇನೆಂದರೆ ಆರಿಲ್ ಇವತ್ತಿಗೂ ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಸುಲಭವಾಗಿ ಅರ್ಥವಾಗುವ ಪದ..!!

Manjunatha K.S - ಒಳ್ಳೆಯ ಯೋಚನಾಧಾಟಿ. ಇಂಥ ಚರ್ಚೆ ಯಾವಾಗಲೂ ನುಡಿಯರಿಮೆಯನ್ನು ಹೆಚ್ಚುಹೆಚ್ಚು ಸೂಕ್ಷ್ಮಗೊಳಿಸುತ್ತದೆ.

ಆಱ್+ಇಲ್ = ಆಱಿಲ್ = ನಕ್ಷತ್ರ, being power-houses ಅನ್ನೋದು ಒಳ್ಳೆಯ ಪದವೇ. ನಕ್ಷತ್ರವನ್ನು ಹಾಗೆ ಕರೆಯಬಹುದೇನೋ (ಅಥವ ಅದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ವಿದ್ಯುತ್ ಕಾರ್ಖಾನೆಗಳನ್ನು). ಆದರೆ ಆಂಡಯ್ಯ ಹೀಗೆ ಯೋಚಿಸಿ ಈ ಹೊಸಪದ ಹುಟ್ಟಿಹಾಕಿರಬಹುದೇ ಅನ್ನುವ ಊಹೆಗೆ ಅನೇಕ ಬಾಧೆಗಳಿವೆ. ಮೊದಲಾಗಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿಗೆ ಸ್ವಂತ ಬೆಳಕು/ಶಕ್ತಿಯಿದೆ ಆದರೆ ಗ್ರಹಗಳಿಗಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಅರಿವು ಇವತ್ತಿನದು, ಆಂಡಯ್ಯನ ಕಾಲದ್ದಲ್ಲ. ನಕ್ಷತ್ರಗಳು powerhouseಗಳೇ ಆದರೂ ನಮಗಲ್ಲ; ನಮ್ಮ powerhouse/ನಕ್ಷತ್ರವಾದ ಸೂರ್ಯನೂ (ಮತ್ತೆ ಉಪಗ್ರಹವಾದ ಚಂದ್ರನೂ) ನಮಗೆ ಗ್ರಹವೇ! ನಾವು ಗುರುತಿಸುವ ಇಪ್ಪತ್ತೇಳು ನಕ್ಷತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸೂರ್ಯ ಒಂದಲ್ಲ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಅದೆಲ್ಲೋ ಮಿನುಗುವ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು (ಸಾಮಾನ್ಯನ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಅವು ಗ್ರಹಗಳೋ ನಕ್ಷತ್ರಗಳೋ ಅನ್ನೋದು ಕೂಡ ತಿಳಿಯದು), ಆಂಡಯ್ಯನಿಗೆ ಆರಿಲ್ಲುಗಳಾದುವೇ? ಯೋಚಿಸಬೇಕಾದ್ದು. ಹಾಗೊಂದುವೇಳೆ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಚುಕ್ಕೆಯೋ ಮತ್ತೊಂದೋ ಪದವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಆರಿಲ್ ಎಂದೇ ಬಳಸಬೇಕಾದರೆ ಅದಕ್ಕೊಂದು ಕಾವ್ಯದ ಜರೂರು ಇರಬೇಕು. ನೀವು ತಿಳಿಸಿರುವ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು powerhouse ಅನ್ನುವ ಸಂದರ್ಭವೇನಾದರೂ ಇದೆಯೇ?

ಬದಲಿಗೆ, ಕವಿಯು ನಕ್ಷತ್ರಕ್ಕೆ ಅರಿಲ್ ಅನ್ನುವ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಪದವನ್ನೇ ಬಳಸಿದ್ದಾನೆ ಅನ್ನುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟ. ಅಱಿಲ್ = ಅಱಲ್ = ಅಱಲು = ನಕ್ಷತ್ರ ಅನ್ನುತ್ತದೆ ಕಿಟೆಲ್ ನುಡಿಗಂಟು, ಮತ್ತು ಶಬ್ದಮಣಿದರ್ಪಣ (ಪ್ರಯೋಗಸಾರಂ).

ಮತ್ತೆ ಈ ಅಱಿಲ್ ಅನ್ನುವುದು ಆಱಿಲ್ ಅನ್ನುವುದರ ತಪ್ಪುರೂಪವಿರಬಹುದೇ ಎಂದರೆ ಅಲ್ಲವೆಂದೇ ಹೇಳಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ, ಏಕೆಂದರೆ ಅಱಿಲ್ => ಅಱಲ್ ಅನ್ನುವುದಕ್ಕೂ ಬೇರನ್ನು ಹಿಡಿಯಬಹುದು, ಹೀಗೆ: ಅಱ ಎಂಬ ಪದಕ್ಕಿರುವ ಬಹು ಅರ್ಥಗಳಲ್ಲೊಂದು, ಅಂಬರ. ಅಂಬರಕ್ಕೆ ಬಟ್ಟೆ ಮತ್ತು ಆಕಾಶ ಎನ್ನುವ ಎರಡರ್ಥವಿದೆ. ಆಕಾಶ = ಅಲರ್ವಟ್ಟೆ - ಅಲರ್ ಬಟ್ಟೆ - (ಕಿಟ್ಟೆಲ್; ತೋಟಾದಾರ್ಯರ ಶಬ್ದಮಂಜರಿ). ಹೂವಿನ ಅರಳು (ಅರಲು) ಸುರಿದಂಥ ಬಟ್ಟೆಯಂತೆ (ಅಥವ ಹೂವಿನ ದಾರಿಯಂತೆ) ಆಕಾಶವು ತೋರುವುದು ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣವಿರಬಹುದು. ಶಬ್ದಮಣಿದರ್ಪಣದ ಧಾತುಪ್ರಕರಣದಲ್ಲಿ ಅರಲ್ ಅನ್ನುವುದಕ್ಕೆ "ವಿಕಾಸೇ ಪುಷ್ಪೇ ಚ (ಹೂವು ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಅರಳುವಿಕೆ)" ಎಂಬ ನಿರ್ದೇಶನವಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅರಳ್ => ಅರಲ್ => ಅಱಲ್ => ಅಱಿಲ್ ಆಗಿರಬಹುದೆಂದು ಊಹಿಸಬಹುದು.

ಹೀಗೆ "ಅಱಿಲ್" ಎನ್ನುವುದು ಸರಿಯಾದ ಬಳಕೆಯೆಂದು ಗೊತ್ತುಪಡಿಸಿದಮೇಲೆ "ತಳ್ತಾಱಿಲ್" ಎಂಬುದರ ಸಂಧಿವಿಷಯವನ್ನು ತೀರ್ಮಾನಿಸಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ನಿಮ್ಮ ಅನಿಸಿಕೆ ಸರಿ, ತಳ್ತು + ಅಱಿಲ್ ಅನ್ನುವುದು (ಅಥವ ತಳ್ತ + ಅಱಿಲ್ ಅಂದರೂ) "ತಳ್ತರಿಲ್" ಎಂಬ (ಉ ಅಥವ ಅಕಾರ) ಲೋಪಸಂಧಿಯೇ ಆಗಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಆಂಡಯ್ಯ ಛಂದಸ್ಸಿಗೋಸ್ಕರ ಸಂಧಿನಿಯಮವನ್ನು ಬಲಿಗೊಟ್ಟನೇ? ಬೇರುಪದಗಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಕವಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಈ ಸ್ವಾತಂತ್ರ್ಯವಹಿಸುತ್ತಾನೇನೋ (ವಿಠಲ = ವಿಠಲ್ಲ, ನಾರಾಯಣ = ನರಯಣ/ನಾರಯಣ ಇತ್ಯಾದಿ), ಆದರೆ ವ್ಯಾಕರಣದ ವಿಷಯದಲ್ಲಲ್ಲ - ಸಂಧಿಯ ವಿಷಯದಲ್ಲಂತೂ ಅಲ್ಲವೇ ಅಲ್ಲ. ಇಲ್ಲೂ ಕೂಡ ಲೋಪಸಂಧಿಯನ್ನು ಚಾಚೂತಪ್ಪದೆ ಪಾಲಿಸಲಾಗೇ ಇದೆ! ಅದನ್ನು ಬಿಡಿಸಬೇಕಾದ್ದು ಮಾತ್ರ ಹೀಗೆ:

ತಳ್ತ + ಆ + ಅಱಿಲ್ = ತಳ್ತಾಱಿಲ್.

ಇದೇ ರೀತಿ ಸೋಮೇಶ್ವರ ಶತಕದ ಈ ಸಾಲನ್ನು ಗಮನಿಸಿ:
"ಚರಿಪಾರಣ್ಯದ ಪಕ್ಷಿಗೊಂದು ತರು ಗೊಡ್ಡಾಗಲ್"
ಇಲ್ಲಿ ಚರಿಪ ಅರಣ್ಯದ ಪಕ್ಷಿ ಎಂದು ಬಿಡಿಸಿ ಚರಿಪರಣ್ಯ ಅಂದರೆ ಛಂದಸ್ಸು ಕೆಡುತ್ತದೆ. ಚರಿಪ ಅರಣ್ಯದ ಪಕ್ಷಿ = ಚರಿಪಾರಣ್ಯದ ಪಕ್ಷಿ ಅಂದರೆ ಸವರ್ಣದೀರ್ಘಸಂಧಿಯಾಗುತ್ತದೆ (ಅದು ತಪ್ಪು, ಏಕೆಂದರೆ ಚರಿಪ ಅನ್ನುವುದು ಕನ್ನಡ ಪದ). ಇಲ್ಲಿ ಚರಿಪ ಆ ಅರಣ್ಯದ ಪಕ್ಷಿ ಎಂದು ಬಿಡಿಸಿದರೆ ಪಕ್ಷಿಗೆ ಆ ಎನ್ನುವ ವಿಶೇಷಣ ಹೆಚ್ಚು ಅರ್ಥಕೊಡುತ್ತದೆ, ಅದೇ ಕವಿಯ ಉದ್ದೇಶ ಕೂಡ.6/6 (edited 6/6)DeleteUndo deleteReport spamNot spamHamsanandi ! - ಮೇಲಿನ ಎರಡೂ ಬರಹಗಳನ್ನು ನಿದಾನವಾಗಿ ಸ್ವಲ್ಪ ಓದಿ ಮನದಟ್ಟು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಮೊದಲು, ತಕ್ಷಣ ಕಂಡುಬಂದ ಒಂದು ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಟಿಪ್ಪಣಿ ಅಷ್ಟೇ.

@ಮಂಜುನಾಥ

>>>ನಕ್ಷತ್ರಗಳಿಗೆ ಸ್ವಂತ ಬೆಳಕು/ಶಕ್ತಿಯಿದೆ ಆದರೆ ಗ್ರಹಗಳಿಗಿಲ್ಲ ಅನ್ನುವ ಅರಿವು ಇವತ್ತಿನದು, ಆಂಡಯ್ಯನ ಕಾಲದ್ದಲ್ಲ.

ಇದು ೧೦೦% ಸರಿ ಇಲ್ಲ - ಏಕೆಂದರೆ, ಆರ್ಯಭಟ, ವರಾಹ ಮಿಹಿರ ಮೊದಲಾದವರು "ಚಂದ್ರ" ಗ್ರಹವು ಸೂರ್ಯನ ಬೆಳಕನ್ನು ಪ್ರತಿಫಲಿಸುತ್ತೆ ಅನ್ನುವುದನ್ನು ತಿಳಿದಿದ್ದರು. ಅವರು ಸೂರ್ಯನನ್ನೂ ಒಂದು ಗ್ರಹ ಎಂದು ಕರೆದಿದ್ದಾರೆ ಅನ್ನಿ. ಮತ್ತೆ ಬುಧ ಗುರು ಮೊದಲಾದ ಗ್ರಹಗಳಬಗ್ಗೆ ಅವರ ನಿಲುಮೆ ಏನಿತ್ತೋ ಎನ್ನುವುದು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ತಿಳಿವುದಿಲ್ಲ.

ಆದರೆ, ಕೆಲವು ಆಕಾಶಕಾಯಗಳಿಗೆ (ಉದಾ: ಸೂರ್ಯ, ಇತರ ತಾರೆಗಳು) ಸ್ವಂತ ಬೆಳಕಿರುವುದೂ, ಕೆಲವಕ್ಕೆ ಇಲ್ಲದಿರುವುದೂ (ಉ:ಚಂದ್ರ), ಆಂಡಯ್ಯನಿಗೆ ತಿಳಿದಿದ್ದಿರಬಹುದು.6/6DeleteUndo deleteReport spamNot spamBharath Kumar - ಹಂಸಾನಂದಿಯವರ ಹೇಳಿಕೆಗೆ ನನ್ನ ಒಪ್ಪಿಗೆಯಿದೆ. ವರಾಹ ಮಿಹಿರ, ಆರ್ಯಭಟ ಇವರುಗಳು ಆಂಡಯ್ಯನಿಗಿಂತ ಮೊದಲಿಗರು. ಅಂತ ನಾನು ತಿಳಿದಿದ್ದೇನೆ. ಆರಿಲ್ ಮತ್ತು ಗ್ರಹಗಳ ಇರುವ ಬೇರೆತನ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಆಂಡಯ್ಯನಿಗೆ ಆರಿಲ್ ಗಳು ’energy centres' ಅನ್ನುವುದು ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಅಂತ ಹೇಳುವುದರಲ್ಲಿ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ ಅಲ್ಲವೆ?Edit6/6 (edited 6/6)DeleteUndo deleteReport spamNot spamBharath Kumar - ಮಂಜುನಾಥರೆ,

ನನ್ನಿ,

ಮೊದಲಿಗೆ , ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವನ್ ಪದ್ಯದ ೧೨೦ ನೇ ಪದ್ಯ ಈ ಎರಡು ಹೊತ್ತಗೆಗಳಿಂದ:-
೧. ಆಂಡಯ್ಯ ಕವಿಯ ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವಂ (ಗದ್ಯಾನುವಾದ: ಆರ್. ವಿ. ಕುಲಕರ್ಣಿ) , ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯ ಪರಿಷತ್ತು, ೨೦೦೯
೨. ಆಂಡಯ್ಯ ಮಹಾಕವಿ ಪ್ರಣೀತಂ ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವಂ, ಪರಿಶ್ಕೃತ ತ್ರುತೀಯ ಮುದ್ರಣ, ಕರ್ನಾಟಕ ಕಾವ್ಯಮಂಜರಿಯ ಮತ್ತು ಕಾವ್ಯ ಕಲಾನಿದಿಯ ಪ್ರವರ್ತಕರೂ ರಾಮಾನುಜಯ್ಯಂಗಾರ್ಯರಿಂದ ಪರಿಶೋಧಿತವಾದುದು., ಮೈಸೂರು, ೧೯೩೦,

ಈ ಮೇಲಿನ ಎರಡು ಹೊತ್ತಗೆಗಳಲ್ಲಿ ’ತಳ್ತಾಱಿಲಂ" ಅಂತಾನೆ ಇದೆ.

ಜವನಂ ತುತ್ತುವೆನೊಂಬತುಂ ಗರಮನೆಣ್ಪುಂ ಗೊಂಟಿನೊಳ್ ಕಟ್ಟಿ ತೂ
ಗುವೆನ್ ಏೞುಂ ಕಡಲಂ ಕಡಂಗಿ ಕುಡಿವೆಂ ತಳ್ತಾಱಿಲಂ ಪೊಯ್ದುಂ ತೂ
ಱುವೆನ್ ಐದುಂ ಮೊಗಳ್ಳನಂ ಕೆಡಪುವೆಂ ನಾಲ್ಕುದೞಂ ನೂಂಕೆನ್
ಗುಣವೆನಾಂ ಮೂಱಡಿಯಿಟ್ಟ ನಚ್ಚಿಯರಡಂತೊಂದಾಗಿ ನೋೞ್ಪನ್ನೆಗಂ

ಇದಲ್ಲದೆ ೧ ನೇ ಪುಸ್ತಕದಲ್ಲಿ(ಆರ್. ವಿ.ಕುಲಕರ್ಣಿ) ಪುಟ ೯೭ ರಲ್ಲಿ ಕೊಟ್ಟಿರುವ ಅರ್ಥಕೋಶದಲ್ಲಿ ಹೀಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.
- *ಆ*ಱಿಲ್ = ನಕ್ಷತ್ರ, ತಾರೆ ಅಂದರೆ ’ಆ’- ಉದ್ದ ತೆರೆಯುಲಿಯನ್ನೇ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ.

ಇಶ್ಟ್ರಾದರೂ ಬೇರೆ ಕೋಶಗಳಲ್ಲಿ (ಕಿಟ್ಟೆಲ್, DED) 'ಆಱಿಲ್’(ಉದ್ದ ತೆರೆಯುಲಿ) ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲದಿರುವುದರಿಂದ ಮತ್ತು ಅಱಿಲ್ (ಗಿಡ್ಡ ತೆರೆಯುಲಿಯೇ) ಕೊಟ್ಟಿರುವುದರಿಂದ ನೀವು ಹೇಳಿರುವ ತಳ್ತು+ಆ + ಅಱಿಲ್ = ತಳ್ತಾಱಿಲ್ ಒಪ್ಪಿಕೊಳ್ಳಬಹುದು.
ಆದರೂ ಮೂರು ಪದಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸುವ( ಸಂಧಿ ಮಾಡುವ) ಅಲುವಾಟ ಕನ್ನಡದ ಕಬ್ಬಗಳಲ್ಲಿ/ಮಾತಿನಲ್ಲಿ ತೀರ ಕಡಿಮೆಯೇ ಇರುವುದರಿಂದ ನಿಮ್ಮ ಬಿಡಿಸುವಿಕೆಯ ಮೇಲೆ ಅಯ್ಬು/ಅನುಮಾನ ಮುಂದುವರೆಯಬಹುದು.Edit6/6DeleteUndo deleteReport spamNot spamBharath Kumar - ಕುಲಕರ್ಣಿಯವರು ಕೊಟ್ಟಿರುವ ವಿವರಣೆ ಇದು:-
ಯಮನನ್ನೇ ನುಂಗುವೆನು, ಒಂಬತ್ತು ಗ್ರಹಗಳನ್ನು ಎಂಟು ದಿಕ್ಕುಗಳಿಗೆ ಕಟ್ಟಿ ತೂಗಿಬಿಡುವೆನ್, ಏಳು ಕಡಲುಗಳನ್ನು ರಬಸದಿಂದ ಕುಡಿದುಬಿಡುವೆನ್, (ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ) ಹೊಂದಿಕೊಂಡ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ಹೊಡೆದು ತೂರುವೆನು, ಐದು ಮೊಗವುಳ್ಳವನನ್ನು(ಶಿವನನ್ನು) ಕೆಡಹುವೆನು, ನನ್ನ ಚತುರಂಗ ಬಲ ನುಗ್ಗಲಾಗಿ ಮೂರು ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟವನ(ತ್ರಿವಿಕ್ರಮನ) ಕಣ್ಣುಗಳೆರಡು ಒಂದಾಗಿ ನೋಡುವಂತೆ ಮುನ್ನುಗ್ಗುವೆನು.Edit6/6DeleteUndo deleteReport spamNot spamManjunatha K.S - Hamsanandi ! ಆಸ್ಟ್ರಾನಮಿ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬಂದಾಗ ನಿಮ್ಮಿಂದೊಂದು expert comment ಬರಬೇಕೆಂದು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಿದ್ದೆ :)

ಕ್ಷಮಿಸಿ, ನನ್ನ ಕುಂದು. ಗ್ರಹ-ತಾರೆಗಳ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಸಾಮಾನ್ಯ ಅರಿವಿನ ಭಾಗವಾಗಿತ್ತೇ ಎಂದು ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆಯಿರಬೇಕಿತ್ತು; ವರಾಹಮಿಹಿರ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ವಿಜ್ಞಾನ ಅಂದಿಗೆ ವ್ಯವಹಾರ ಜ್ಞಾನದ ಮಟ್ಟಕ್ಕಿಳಿದಿತ್ತೇ; ಅದೊಂದು ಕವಿಸಮಯವಾಗುವಷ್ಟು? ಕವಿಯೊಬ್ಬ ಆ ಅರಿವಿನ ಆಧಾರದಮೇಲೆ ಹೊಸದೊಂದು ಪದವನ್ನು ಚಾಲ್ತಿಗೊಳಿಸಬೇಕಾದರೆ ಆ ಕಾನ್ಸೆಪ್ಟ್ ಜನಕ್ಕೆ ಬಹು ಪರಿಚಿತವಿರಬೇಕು, ಇಲ್ಲವೆಂದರೆ ಅಂಥಾ ಹೊಸಪದ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಸೋಲುತ್ತದೆ. ಆಂಡಯ್ಯ ಆರ್ ಇಲ್ ಎಂಬ ಹೊಸಪದವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿ ಅದು ಜನರಲ್ಲಿ ಅಭಿಪ್ರಾಯವಾಗಬೇಕೆಂದರೆ ಈ ಎರಡು ವಿಷಯಗಳು ಮೊದಲೇ ಸಿದ್ಧವಿರಬೇಕು:

೧) ಜನಸಾಮಾನ್ಯರ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ಯಾವುದು "ಆರಿಲ್ಲು"ಗಳು, ಯಾವುದು "ಆರಿಲ್ಲ"ಗಳು :) ಎಂಬ ಸ್ಪಷ್ಟ ಅರಿವಿರಬೇಕು

೨) ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೆ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಮಿನುಗುವ ವಸ್ತುಗಳನ್ನೆಲ್ಲಾ ಗ್ರಹ-ತಾರೆಗಳೆಂದು ಭೇದಮಾಡಿ ನೋಡುವ ಪರಿಪಾಠ ಸರ್ವವ್ಯಾಪಿಯಾಗಿ ಚಾಲ್ತಿಯಿದ್ದಿರಬೇಕು. ಆದರೆ ಇವತ್ತೂ ನಾವು (ಸಾಮಾನ್ಯವ್ಯವಹಾರದಲ್ಲಿ) ಬಾನಿನಲ್ಲಿ ಕಾಣುವ ಎಲ್ಲ ಚುಕ್ಕೆಗಳನ್ನೂ ನಕ್ಷತ್ರ/ತಾರೆಯೆಂದೇ ಹೆಸರಿಸುವುದು. ಇವತ್ತು ಗ್ರಹ-ತಾರೆಗಳ ಭೇದ ಜನಸಾಮಾನ್ಯರಲ್ಲಿ ಹೆಚ್ಚು ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿದ್ದರೂ ಅವತ್ತು ಅದು ಕೇವಲ ವಿಜ್ಞಾನವಷ್ಟೇ ಆಗಿತ್ತೆನ್ನಬೇಕು. ಹೀಗೆ ಜನಕ್ಕೆ ಹೊಗದ ಹೊಸಪದವೊಂದನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸುವ ಜರೂರಾದರೂ ಕವಿಗೆ ಏನಿತ್ತು? (ಅದರಲ್ಲೂ, ಅರಿಲ್ ಅನ್ನುವ ಪದ ಮೊದಲೇ ಇರುವಾಗ), ಇದು ನನ್ನ ಪ್ರಶ್ನೆ.6/6DeleteUndo deleteReport spamNot spamManjunatha K.S - @ ಬರತ,

ನಿಮ್ಮ ಎತ್ತುಗೆಯ ಸ್ವಾರಸ್ಯವನ್ನು ಗಮನಿಸುವುದಾದರೆ ಅಲ್ಲಿ ಒಂಬತ್ತರಿಂದ ಹಿಂದುಹಿಂದಾಗಿ ಒಂದರವರೆಗೂ ಹೋಗುವ ಚಮತ್ಕಾರವನ್ನು ಕವಿ ಮಾಡಿದ್ದಾನೆ. ಈ ಚಮತ್ಕಾರಕ್ಕಾಗಿಯೇ ನಕ್ಷತ್ರದ ಜಾಗದಲ್ಲಿ specific ಆಗಿ ಆಱನ್ನು ಹೋಲುವ ಪದ ಬರಬೇಕಾಗಿದ್ದು. ಇಲ್ಲಿ ಆ + ಅರಿಲ್ = ಆರಿಲ್ ಎಂದು ಸುಲಭವಾಗಿ ಛಂದಸ್ಸಿಗೂ ಚಮತ್ಕಾರಕ್ಕೂ ಹೊಂದಿಸುವ ಸೌಲಭ್ಯವನ್ನು ಕವಿ ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ ಅಷ್ಟೇ; ಅದು ಬಿಟ್ಟು ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು powerhouse ಆಗಿ ಚಿತ್ರಿಸುವ ಯಾವ ಇರಾದೆಯೂ ಕವಿಗಿದ್ದಂತೆ ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಅಱಿಲ್ ಎಂದು ಬಳಸಿದರೆ ಛಂದಸ್ಸಿಗೂ ಎರವು, ಚಮತ್ಕಾರಕ್ಕೂ ಎರವು. ಆದ್ದರಿಂದ ಅವೆರಡಕ್ಕೂ ಹೊಂದುವಂತೆ, ಮತ್ತು ಅಱಿಲ್ ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ತುಸು ಒತ್ತು ನೀಡಲು ಆ ಎನ್ನುವ ವಿಶೇಷಣವನ್ನು ಬಳಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಆ + ಅಱಿಲ್ = ಆಱಿಲ್.

ಹಾಗಲದೇ, ಇದು ಕವಿಯ ಹೊಸ ಪದವೆಂದರೆ ಅದು ಮುಂದಿನ ನುಡಿಗಂಟುಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರ್ಪಡೆಯಾಗಬೇಕಿತ್ತು, ಮುಂದೆ ಕೆಲವೆಡೆಯಲ್ಲಾದರೂ ಆ ವಿಶೇಷಾರ್ಥದಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಗೆ ಬರಬೇಕಿತ್ತು (ಆಂಡಯ್ಯನೇ ಆಱಿಲ್ ಎಂಬ ಪದವನ್ನು ಅದೇ ವಿಶೇಷಾರ್ಥದಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆಲ್ಲಾದರೂ ಬಳಸಿದ್ದಾನೆಯೇ? ತಿಳಿದಿಲ್ಲ). ನನಗೆ ತಿಳಿದ ಎಲ್ಲಾ ನುಡಿಗಂಟುಗಳಲ್ಲೂ ಅಱಿಲ್ ಎಂಬ ಪದವಿದೆಯೇ ಹೊರತು ಆಱಿಲ್ ಎಂಬ ಪದವಿಲ್ಲ. ಕೇವಲ ಕರ್ನಾಟಕ ಸಹಕಾರಿ ಪ್ರಕಾಶನ ಮಂದಿರದವರು ಪ್ರಕಾಶಿಸಿದ ಕಾವ್ಯಪದಮಂಜರಿಯಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಆಱಿಲ್, ಮತ್ತು ಅಱಿಲ್ ಎರಡೂ ಪದ ಒಟ್ಟಿಗಿದ್ದು ಅರ್ಥ ನಕ್ಷತ್ರವೆಂದು ನಿರ್ದೇಶಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ, ಆದರೆ ಅಲ್ಲೂ ಯಾವುದೇ ಎತ್ತುಗೆಯಾಗಲೀ ಬೇರು ವಿವರಣೆಯಾಗಲಿ ಇಲ್ಲ. ಆದರೆ ಅಱಿಲ್ ಗೆ ಮಾತ್ರ ನಾನು ಮೊದಲು ತಿಳಿಸಿದ ಬೇರು ವಿವರಣೆಗಳು ಅನೇಕ ಕಡೆ ಕಂಡುಬರುತ್ತವೆ. ಹೊಸಪದವೊಂದನ್ನು, ಅದರಲ್ಲೂ ಕಬ್ಬಿಗರ ಕಾವಂನಂಥ ವಿಶಿಷ್ಟ (ಸಂಪೂರ್ಣ ಕನ್ನಡ) ಕಾವ್ಯವೊಂದರಲ್ಲಿ ಬಳಕೆಗೆ ತಂದಾಗ ಅದು ಮುಂದಿನ ಯಾವ ಪದಗಂಟಿನಲ್ಲೂ ಕಾಣಸಿಗದಿದ್ದುದು ವಿಚಿತ್ರವಲ್ಲವೇ? ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗಳಿದ್ದಾಗ ಆಱಿಲ್ ಅನ್ನುವುದೇ ಮೂಲಪ್ರಯೋಗವೆನ್ನುವುದು ಎಷ್ಟು ಸರಿ? ಇದೇ ಕಾರಣದಿಂದಲೇ ಮೇಲೆ ಹೇಳಿದ ಕಾವ್ಯಪದಮಂಜರಿಯಂತೆ ಅರ್. ವಿ. ಕುಲಕರ್ಣಿಯವರ ಅರ್ಥವಿವರಣೆಯನ್ನೂ ಕೈಬಿಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ (ಅಥವಾ ಈ ಬಗ್ಗೆ ಶ್ರೀ ಕುಲಕರ್ಣಿಯವರ ಬೇರೇನಾದರೂ ವಿವರಣೆಯಿದ್ದರೆ, ಎಲ್ಲಾದರೂ, ಇದನ್ನು ಮತ್ತೆ ನೋಡಬಹುದು). ಅಥವಾ ಆಱಿಲ್ ಅನ್ನುವ ಪದವನ್ನು ಒಪ್ಪಿದರೂ ಅದಕ್ಕೆ ನೀವು ಹೇಳಿದ ಅರ್ಥವಿವರಣೆಯನ್ನು ಒಪ್ಪುವುದು ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತದೆ (ಆಂಡಯ್ಯನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ). ಹೆಚ್ಚೆಂದರೆ ಆಱಿಲ್ <= ಅಱಿಲ್ <= ಅರಲ್ ಎಂದು ಅದರ ಬೇರು ವಿವರಣೆಯನ್ನು ನೀಡಬೇಕಾಗುತ್ತದೆ.

ಮೂರುಪದಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಸಂಧಿಮಾಡುವ ಬಳಕೆ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯೇ ಇರಬಹುದು, ಆದರೆ ಹೊಸದೇನಲ್ಲ. ಅದಕ್ಕೆಂದೇ "ಚರಿಪಾರಣ್ಯದ ಪಕ್ಷಿ"ಯ ಉದಾಹರಣೆ. ಮತ್ತೂ ಅನೇಕ ಉದಾಹರಣೆಗಳಿರಬಹುದು, ಹುಡುಕಿದರೆ ಖಂಡಿತಾ ಸಿಗುತ್ತದೆ. ಅದೇನೇ ಇರಲಿ ಪ್ರಖ್ಯಾತವಾದ ನಾಮಪದದ ಹಿಂದೆ ಕಾವ್ಯದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ "ಆ" ವಿಶೇಷಣ ಬಳಸುವುದಂತೂ ತೀರ ಬಳಕೆಯೇ ಆಗಿದೆ - "ಆ ನೀರೊಳಗಿರ್ದುಂ", "ಹರಿಯುಂ ಮತ್ತಾ ಹರನಂ", "ವಧೂತ್ಕರಮಾ ಪುರುಷರ್ಗೆ" ಇತ್ಯಾದಿ. ಇಂಥೆಡೆಯಲ್ಲಿ ನೀರ್, ಹರನಂ, ಪುರುಷರ್ ಇತ್ಯಾದಿಗಳ ಬದಲಿಗೆ ಅಕಾರದಿಂದ ಮೊದಲಾಗುವ ಪದ ಬಂದರೆ ಅದರ ಲೋಪವಾಗುವುದು ಸಹಜವೇ ಆಗಿದೆ. ಆದ್ದರಿಂದ "ತಳ್ತ ಆ ಅಱಿಲಂ ಪೊಯ್ದು ತೂಱುವೆನ್" (ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದ ಆ ನಕ್ಷತ್ರಗಳನ್ನು ಒಡೆದು ತೂರುವೆ) ಎಂಬುದು ಸಹಜವಾಗೇ ಇದೆ.6/6 (edited 6/7)DeleteUndo deleteReport spamNot spamBharath Kumar - ನಿಮ್ಮ ವಿವರಣೆ ಸರಿಯಿದೆ ಅಂತ ಅನ್ನಿಸ್ತಾ ಇದೆ !! ಅದನ್ನ ನಾನು ಗಮನಿಸಿರಲಿಲ್ಲ!
ಒಂಬತ್ತು ಗ್ರಹ,
ಎಂಟು ದಿಕ್ಕು
ಏಳು ಕಡಲು,
ಆರು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ ಆಂಡಯ್ಯನಿಗೆ ಯಾವುದು ಸಿಗಲಿಲ್ಲ ಅದಕ್ಕೆ ಆ +ಅರಿಲ್ ಅಂತ ಮಾಡಿರಲು ಸಾಕು
ಐದು ಮೊಗವುಳ್ಳವ
ನಾಲ್ಕು ದಳ (ಚತುರಂಗ)
ಮೂರು ಹೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟವ( ತ್ರಿವಿಕ್ರಮ)
ಎರಡು ಕಣ್ಗಳ್
ಒಂದು ನೋಟ.

ಆಂಡಯ್ಯ ಸಕ್ಕತ್!

ಆದರೊ ಆರ್. ವಿ. ಕುಲಕರ್ಣಿಯವರೊ ಯಾಕೆ ’ಆಱಿಲ್’ ಅಂತ ಕೊಟ್ಟರೊ ತಿಳಿಯದು

ಆದರೂ ’ಆಱಿಲ್’ ಅಂತ ನಾನು ಪದವುಟ್ಟಿಸಿದರೆ ತಮಗೆ ಅದು ಒಪ್ಪಿಗೆಯಿದೆ ಅಂತ ಬಗೆದಿದ್ದೇನೆ.Edit6/7DeleteUndo deleteReport spamNot spamManjunatha K.S - ಆ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಆರು ಎಂಬ ದನಿ ಬೇಕಿತ್ತು, ಅರ್ಥವಿರಲೇಬೇಕಿಲ್ಲ, ಮತ್ತೆ ಮೊದಲೇ ಹೇಳಿದಂತೆ ಅದು ಆಱಿಲ್ ಅಲ್ಲ, ಆ ಅಱಿಲ್ (ಆರು ಅನ್ನುವ ಪದ ಕೊಡುತ್ತದಲ್ಲ), ಅಷ್ಟೇ.

ಮೊದಲೇ ಊಹಿಸಿದಂತೆ, ಕುಲಕರ್ಣಿಯವರು ಇದನ್ನು (ಆಱಿಲ್) ಗಮನಿಸಿರದಿರಬಹುದು, ಅಥವ ಅಱಿಲ್ => ಆಱಿಲ್ ಆಗಿರಬಹುದು; ಅವರ ಆಧಾರಗಳಾವುವೋ ತಿಳಿಯದು, ನಮಗಂತೂ ಆಧಾರಗಳಿಲ್ಲ, ಆಧಾರಗಳಿಲ್ಲದೇ ಬೇರುಪದಗಳನ್ನು ಒಪ್ಪುವಂತಿಲ್ಲ.

ನಿಮ್ಮ ಪದವುಟ್ಟು ಸರಿಯೇ, ಅದನ್ನು ಆಗಲೇ ಹೇಳಿದೆ. ನನ್ನ ತಕರಾರೇನಿದ್ದರೂ ಅದೇ ಆಂಡಯ್ಯನ ನೋಟವಾಗಿರಬಹುದು ಎಂಬುದಕ್ಕೆ.6/7DeleteUndo deleteReport spamNot spamHamsanandi ! - >> ಮೂರುಪದಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಸಂಧಿಮಾಡುವ ಬಳಕೆ ಕಾವ್ಯದಲ್ಲಿ ಕಡಿಮೆಯೇ ಇರಬಹುದು

ಕನ್ನಡಮೆನಿಪ್ಪಾನಾಡು ಚೆಲ್ವಾಯ್ತು - ಅನ್ನುವುದು ಇಂತಹ ಒಂದು ಉದಾಹರಣೆಯೇ?6/7DeleteUndo deleteReport spamNot spamManjunatha K.S - ಅದು ಎರಡು ಪದ "ಕನ್ನಡಮೆನಿಪ್ಪ ಆ"6/7DeleteUndo deleteReport spamNot spamPriyank Bhargav - ಮಂಜುನಾಥ ಅವರು ಮೊದಲ ಬಾರಿ ಹೇಳಿದ್ದು ಹೌದೆನ್ನಿಸಿತು.
ಆಮೇಲೆ ಹಂಸಾನಂದಿ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದೂ ಹೌದೆನ್ನಿಸಿತು :-)

ಆರ್ಯಬಟ ಅವರ ಅರಿಮೆ ಆಂಡಯ್ಯನವರಿಗೆ ಹರಿದು ಬಂದಿಲ್ಲದಿದ್ದರೂ, ಹೊಳೆಯುವ ಎಲ್ಲವಕ್ಕೂ ತನ್ನದೇ ಆದ ಶಕ್ತಿ ಇದೆ ಎನ್ನುವ ಅರಿಮೆ ಆಂಡಯ್ಯನವರಿಗೆ ಇದ್ದಿತು ಎಂದು ನಂಬಬಹುದು.
ಇರುಳು ಹೊತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಗ್ರಹಗಳೂ ತುಸು ಹೊಳೆಯುವುದರಿಂದ, ಗ್ರಹಗಳೂ, ನಕ್ಷತ್ರಗಳೂ, ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಒಟ್ಟಾಗಿ 'ಆರಿಲ್' ಎಂದು ಕರೆದಿರಬಹುದಾ?6/7DeleteUndo deleteReport spamNot spamBharath Kumar - ಇದಲ್ಲದೆ ’ಮೀನ್’=star= ತಾರೆ... ಅನ್ನೊ ಪದವನ್ನು/ಅರಿತವನ್ನು ಕಿಟ್ಟೆಲ್ ನಿಗಂಟುವಿನಲ್ಲಿ ನಲ್ಲಿ ಕೊಡಲಾಗಿದೆ.Edit6/7DeleteUndo deleteReport spamNot spamManjunatha K.S - ಇದ್ದಿರಬಹುದು, ಆದರೆ ಯಾವ ಸಂದರ್ಭವೂ ಇಲ್ಲದೇ ಕೇವಲ ನಕ್ಷತ್ರಗಳು ಶಕ್ತಿಮೂಲಗಳೆನ್ನುವ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಹೊಸ ಪದವೊಂದನ್ನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕುವ ಜರೂರು ಆ ಪದ್ಯದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಂತೂ ನನಗೆ ಕಾಣುತ್ತಿಲ್ಲ. ಹಾಗೊಂದುವೇಳೆ ಅದು ಆಂಡಯ್ಯನು ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ ಪದವೇ ಆಗಿದ್ದರೆ, ಅದನ್ನವನು ಇದಕ್ಕೂ ಮೊದಲೇ ಬೇರೊಂದು ಕಾವ್ಯದ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿದ್ದಿರಬೇಕು; ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಮತ್ತೆ ಹಲವೆಡೆ ಬಳಸಿರಬೇಕು. ಅದಿಲ್ಲದೇ ಕೇವಲ ಪ್ರಾಸ, ಎಣಿಕೆ, ಛಂದಸ್ಸಿಗೋಸ್ಕರವಷ್ಟೇ ಹೊಸಪದ ಹುಟ್ಟುತ್ತದೆಯೇ? ಇದು ಪ್ರಶ್ನೆ. ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ನೋಡಿ, ತರ್ಕಿಸಿ ಮುಡಿವುಮಾಡುವುದು ಕ್ರಮ; ಹಾಗಲ್ಲದೇ ಮೊದಲೇ ಮುಡಿವು ಮಾಡಿಕೊಂಡು, ಅನಂತರ ತರ್ಕಿಸಿ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಸನ್ನಿವೇಶವನ್ನು ಹುಡುಕುವುದೇ? ನಮ್ಮೆಲ್ಲ ಚರ್ಚೆಗಳೂ ಆರ್ ಇಲ್ ಆರಿಲ್ (ಶಕ್ತಿಮನೆ) = ನಕ್ಷತ್ರ ಎಂದು ಮುಡಿವು ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅದನ್ನು ಆಂಡಯ್ಯ ಸೃಷ್ಟಿಸಿದ್ದಾನೆಂದು ಸಾಧಿಸುತ್ತಿವೆಯಲ್ಲವೇ?6/7

- ಇಲ್ಲ ಮಂಜುನಾಥ್..... ಕುಲಕರ್ಣಿಯವರು ಹಾಗೆ ಕೊಟ್ಟಿದ್ದರಿಂದ ಆರಿಲ್ ಎಂಬ ಪದದ ಸಾದ್ಯತೆ ಬಂತೆ ಹೊರತು ನಮ್ಮ ಮುಡಿವನ್ನು ತುರುಕುವುದಕ್ಕಲ್ಲEdit6/7DeleteUndo deleteReport spamNot spamManjunatha K.S - ಕುಲಕರ್ಣಿಯವರು ಕೇವಲ ಪದದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ದಾರೆಯೇ ಹೊರತು ಯಾವ ಆಕರ/ಎತ್ತುಗೆ/ವಿವರಗಳನ್ನೂ ಕೊಟ್ಟಿಲ್ಲ. ಆದರೆ ತಾರ್ಕಿಕವಾಗಿ ಅಱಿಲ್ ಅನ್ನುವ ಪದ ಸರಿಯಾಗಿಯೇ ಇರುವುದರಿಂದ (ಮತ್ತು ಅದಕ್ಕೆ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿರುವ ಎತ್ತುಗೆಗಳೂ ಇವೆ) ಈ ಸಂದರ್ಭಕ್ಕೆ ಕುಲಕರ್ಣಿಯವರ ವಿವರಣೆಯನ್ನು ಕಡೆಗಣಿಸಬಹುದೆಂದಿದ್ದು (ಅಥವ ಅವರ ವಿವರಣೆಯೇನಾದರೂ ಬೇರೆಡೆಯೆಲ್ಲಾದರೂ ದಕ್ಕಿದರೆ ಇದನ್ನು ಮತ್ತೆ ನೋಡಿದರಾಯಿತು